برسد به دست او که حتما می خواند . . .

پروردگارا . . .

همچون همیشه‌ لحظات تلخی تنهایی ام را با شیرینی یاد تو بر وفق مراد می سازم.

تویی که توانم دادی که از بودنم بهترین بهره را ببرم و به من آموختی که مشکلات را به جان خود بخرم ولی آیا این من در این زندان بزرگ خویشتن توانسته است بهترین بهره بودن را از آن خود سازد و در نبرد مشکلات به آسودگی تن نبازد و همواره به عشق ابدی تو نازد؟ سخت است . . . سخت

بار الها دنیا آلوده است و دیگر دوست داشتن و محبت در جای خود معنا نمی شوند. معبود من! خطا کارم ولی در عوض دریایی از التماس و تضرع قلبم را تسکین می دهد.

خدایا ! با تو بودن پاک بودن است مرا با خود همراه ساز و دمی از یادت دور نساز .

خدایا ! بخشنده ای و کریم مهربانی و رحیم و من! بنده روسیه ات که همواره بر درت می کوبم تا از بند مادیات رهایم سازی و به اصل خود برسانی.